Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10779 Esas 2019/519 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10779
Karar No: 2019/519
Karar Tarihi: 21.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10779 Esas 2019/519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş, ancak temyiz dilekçesi süresinde verildiği için kabul edilmemiştir. Daha önce verilen bir mahkumiyet kararı da dikkate alınmamış ve sanığın hüküm giydiği suçun ağırlığına göre cezasının belirlenmesinde yanlış yapılmıştır. Temyiz itirazları reddedilmiştir, ancak bu nedenle karar bozulmuştur. Sanık hakkında mükerrer suçlardan ötürü infaz rejimi uygulanacağı belirtilmiş ve detayları Kanunun 108/2. maddesi ve Ceza Genel Kurulunun 14.06.2011 tarihli kararı ile açıklanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri Infaz Kanunu'nun 108/2. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321, 322, ve 326/son maddeleri

3. Ceza Dairesi 2018/10779 E. , 2019/519 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın cezaevi aracılığıyla gönderdiği temyiz dilekçesinin tarihinin 04.05.2015 olduğu ve süresinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınması gereken Serik 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.11.2008 tarih, 2008/332 Esas, 2008/442 Karar sayılı hükümde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanması karşısında incelemeye konu dosyada, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması ve sanığın koşullu salıverilemeyeceğinin kararda belirtilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus aleyhe temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınan mahkumiyetinden daha ağır cezayı içerir mahkumiyeti olmasına göre, sanık hakkında 5275 sayılı CGİK"nin 108/2. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan "Karaman 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/80 Esas - 2011/366 Karar" ibaresi hükümden çıkartılarak yerine, "Serik 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.11.2008 tarih, 2008/332 Esas, 2008/442 Karar" şeklindeki ibare ve bu paragraftan sonra gelmek üzere "CMUK"un 326/son maddesi uyarınca da, Ceza Genel Kurulunun 14.06.2011 tarihli Esas 2011/2-60, Karar 2011/126 sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Karaman 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/80 Esas 2011/366 Karar sayılı ilamı ile verilen ceza miktarının esas alınması suretiyle belirlenmesine” şeklindeki paragraf eklenerek, diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle usul ve kanuna uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.