MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.11.2016 tarih ve KD-2016/332658 sayılı yazısında; İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18.02.2009 tarih, 2006/593 Esas ve 2009/103 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından cezalandırılmasına ilişkin hükmün temyiz incelemesi sonucunda verilen, Yargıtay 22. Ceza Dairesi"nin 23.06.2016 tarih, 2015/16227 Esas ve 2016/10957 Karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ilamında sanığın yokluğunda verilen 18.02.2009 tarihli hükmü henüz tebliğ edilmeden yasal süresi içinde 24.02.2009 tarihinde temyiz ettiğinin ve kararın sanığa 14.12.2009 tarihinde tebliğ edildiğinin gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle 5320 sayılı Kanun"un 8/1 maddesinin son cümlesi uyarınca sözü edilen ilamındaki hatanın düzeltilmesi talep edilmiştir.
Dosya incelendi:
Yargıtay 22. Ceza Dairesi"nin 23.06.2016 tarih, 2015/16227 Esas, 2016/10957 Karar sayılı kararında, sanığın yokluğunda verilen 18.02.2009 tarihli hükmü henüz kendisine tebliğ edilmeden yasal süresi içinde 24.02.2009 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesinin son cümlesi uyarınca düzeltilmesine dair talebinin kabulüne, Yargıtay 22. Ceza Dairesi"nin 23.06.2016 tarih, 2015/16227 Esas ve 2016/10957 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, karar verilerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçu yönünden kurulan hükme ilişkin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53.maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden,
Hırsızlık suçunun saat 05.00 sıralarında işlenmesine ve suç tarihinde gece vaktinin 05.51"de sona ermesine göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden kurulan hükme ilişkin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
1-Mala zarar verme suçunun suç tarihi itibarıyla uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında; 5560 sayılı Yasa"nın 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Yasa"nın 253. maddesindeki yöntem izlenerek uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 28.12.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.