MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı temsilcisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi olarak 15.09.1997 ila 08.02.2000 tarihleri arasında aidatlarını muntazaman ödediğini, son ödeme sonrasında kooperatif inşaatının durması nedeniyle aidat ödemesi istenmediğini, yurt dışında olan davacının Türkiye"ye geldiğinde sanki istifa etmiş gibi bir işleme tabi tutularak 27.06.2000 tarihli yönetim kurulu kararı ile ihraç edildiğini öğrendiğini, ihraca rağmen davacı ödemelerinin iade edilmediğini, 4.700,00 TL asıl 13.250,00 TL işlemiş faiz alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine davalının haksız itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile icra inkar tazminatına karar verilmesini dava ve talep etmiştir .
Davalı kooperatif, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, iddia, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının davalıya 15.09.1997- 08.02.2000 tarihleri arası 4.700.-TL.aidat ödediğinin tespiti ile 4.700.-TL.ana para, 13.250.00.-TL. işlemiş faiz üzerinden davanın kabulüne itirazın iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı temsilcisi temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı temsilcisinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bent kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, çıkma payı alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Yapılan yargılama sonunda benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyaya davacı yanca sunulan makbuz ve dekontlara göre, davacının TL yanında yabancı para ile de ödeme yaptığı, bilirkişinin davacının sunduğu makbuz ve dekontlar üzerinden hesaplama yapıp, davalı kayıtlarını incelemediği, belirlenen faiz miktarının denetime elverişli olmadığı görülmüştür.
Bu durumda, mahkemece, yukarıda anılan eksikliklerin giderilmesi amacıyla, konusunda uzman bilirkişiden Yargıtay denetimine elverişli rapor alınması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yeterli olmayan bilirkişi raporuna itibar edilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığı gibi, davanın niteliği itibariyle nisbi harca hükmedilmek gerekirken, maktu harç üzerinden karar verilmiş olması yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu açıklanan nedenlerle, davalı temsilcisinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 13.07.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.