17. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2000 Karar No: 2020/6401 Karar Tarihi: 24.06.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2000 Esas 2020/6401 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suça sürüklenen çocuk ... hakkında verilen hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmünü onadı. Ancak, dosyanın incelenmesi sonucunda 5271 sayılı CMK'nun 185. maddesine aykırı davranıldığı ve yargılama giderlerinin belirtilmediği için hüküm bozuldu. Ayrıca, sanık ... hakkında TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan iptal kararının dikkate alınması gerektiği ve yargılama giderlerinin sanık ve suça sürüklenen çocuktan ayrı ayrı tahsil edilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, hüküm fıkralarından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine \"Neden oldukları yargılama giderlerinin sanık ve suça sürüklenen çocuktan ayrı ayrı tahsiline\" cümlesinin eklenmesi ve TCK'nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nun 185., 326/2. ve 324. maddeleri, TCK'nın 53. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2020/2000 E. , 2020/6401 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Onsekiz yaşını tamamlamamış olan suça sürüklenen çocuk ... hakkında 28/04/2015, 07/05/2015, 05/06/2015 tarihli duruşmaların kapalı yapılması gerektiği gözetilmeden, açık yapılarak 5271 sayılı CMK"nun 185. maddesine aykırı davranılması telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında, 5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin ne şekilde tahsil edileceğinin hükümde belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması, 2-Sanık ... hakkında T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Neden oldukları yargılama giderlerinin sanık ve suça sürüklenen çocuktan ayrı ayrı tahsiline" cümlesinin eklenmesi, yine T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" çıkartılması ile yerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.