Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/76 Esas 2019/540 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkumiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen 01.07.2015 tarihli 2015/69 esas ve 2015/1185 karar sayılı ilamın sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede; 22.03.2016 tarihli 2015/16343 esas ve 2016/1626 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 16.04.2016 tarihli yazısı ile Dairemiz kararına yapılan itirazı sonucu Dairemizce 03.05.2016 tarihli 2016/1684 esas ve 2016/2705 karar sayılı karar ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde görülmeyerek dosyanın itirazen incelenmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gönderilmesine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 06.11.2018 tarihli 2016/20-867 esas ve 2018/506 karar sayılı kararı ile Dairemizin 22.03.2016 tarihli 2015/16343 esas ve 2016/1626 karar sayılı kararın kaldırılmasına karar verilmesi üzerine yapılan incelemede,
İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nce suça konu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunenin müsaderesi hakkında mahkemece her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilerek dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine, ancak;
1) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 Sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanığın gözaltında ve tutuklukta geçirdiği sürenin mahsubuna karar verilirken, kararın başlık kısmında tarihlerin doğru olarak gösterilmesine rağmen hüküm kısmında nezarete alındığı tarihin sehven “03.01.2015” yerine “01.04.2015”, tutuklama tarihinin “04.01.2015” yerine “01.04.2015” olarak yazılması,
Bozmayı gerekmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1) TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkartılması ve yerine “ sanık hakkında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3.fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
2) Hüküm fıkrasında TCK"nın 63. maddesine ilişkin bölümdeki “01.04.2015 nezarete alındığı” kısmının çıkartılması yerine “03.01.2015 nezarete alındığı” olarak yazılması, “Bakırköy 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 01.04.2015 tarih, 2015/108 soruşturma 2015/14 sorgu” yazılı kısmının çıkartılması ve yerine “Bakırköy 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 04.01.2015 tarih, 2015/108 soruşturma 2015/14 sorgu” olarak yazılması suretiyle,
Suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin reddine,23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.