Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/8301 Esas 2016/6663 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 05/11/2014 tarihli ek kararın, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Dosya kapsamından, mahkemece davalının yokluğunda karar verilmesi üzerine kararın davalı vekiline 08.10.2014 tarihinde tebliğ edildiği, bu kararın davalı vekilince temyiz edildiği, temyiz dilekçesi üzerindeki havalenin 02.09.2014 tarihi olmasına karşın bu dilekçeye ekli harç makbuzunun 27.10.2014 tarihinde düzenlendiği, mahkemece davalı temyizinin süresinde olmadığı gerekçesiyle ek kararla davalının temyiz talebinin reddine karar verildiği, Dairemizce yapılan geri çevirme sonrasında gönderilen evraka göre de davalıya harç ikmali bakımından ihtar gönderilmediği tespit edilmekle, temyiz dilekçesindeki havale tarihi dikkate alındığında davalının mahkemenin 03.07.2014 tarih ve 2013/441 – 2014/609 E.K. sayılı kararını süresinde temyiz ettiği kabul edilmeli Dairemizce yapılan geri çevirme sonrası davalı tarafça yatırılan harç tutarı da ilk kararın temyizine dair harç makbuzu dosyada olmakla ek kararın temyizine dair harç ikmali olarak kabul edilmeli ve mahkeme kararı temyiz incelemesine tabi tutulmalıdır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 05.11.2014 tarih ve 2013/441 – 2014/609 E. K. sayılı ek kararı bozulup ortadan kaldırılmalı, davalının 03/07/2014 tarihli karara yönelik temyiz itirazları incelenmelidir.
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davalı işverence davacının kademe ve derecesinin hatalı belirlenmesi üzerine işçilik ücretlerinin eksik ödendiğini ileri sürerek bazı fark işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporunun tetkikinden; bilirkişi tarafından İş Mahkemesinin 2912/563 Esas sayılı dosyası için sunulan rapora atıfla rapor düzenlendiği, kademe ve derece tespitinde esas alınan kıstaslar açıklanmadığı gibi davacının kıdemine eklenen sürelerin raporda açıkça zikredilmediği bu haliyle raporun denetime açık nitelik taşımadığı anlaşılmıştır. Ayrıca işveren belgelerinde davacının statüsü düz işçi olarak belirtilmiş olup TİS ve eki niteliğindeki pozisyon cetvelinde düz işçinin derece olarak yükselebileceği üst sınır 8. derece olarak belirtilmiştir. (2012 yılı Mart ayında derecelere 2 derece ilave yapıldığı unutulmamalıdır) Bilirkişi raporunda 01.03.2011-31.08.2011 ve 01.09.2011-29.02.2012 tarih aralıklarında davacının olması gereken derece 9 kademe 17 olarak belirtilmiş olup pozisyon cetvelinde öngörülen üst sınır aşılmıştır. Hatalı ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi isabetsizdir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 05/11/2014 tarihli ek kararının bozulup kaldırılmasına, temyiz olunan 03/07/2014 tarihli kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.