Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 168/1-2, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2014 tarihli ve 2013/557 esas, 2014/373 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 06/02/2020 gün ve 17737-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/02/2020 gün ve 2020/21283 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 168/1-2, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 4.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/07/2019 tarihli ve 2013/557 esas, 2014/373 sayılı ek kararının, anılan kararın kanun yararına bozulması halinde yok hükmünde olacağı değerlendirilmekle yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; sanığın, Gaziantep ili Nizip ilçesindeki Emlak bankası lojmanlarına ait açık vaziyetteki kullanılmayan binadan kalorifer peteklerini çalması şeklindeki eylemi nedeniyle anılan Mahkemesince 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 14/06/2016 tarihli ve 2015/14689 esas, 2016/8863 karar sayılı ilâmında "....Sanıkların, mülkiyeti Elazığ İl Özel İdaresine ait olan ancak suç tarihi itibariyle kullanılmayan, boş durumdaki DSİ lojmanına hırsızlık amacıyla gelerek, merdiven demir korkuluklarını, mutfak davlumbazlarını söktükleri sırada, devriye gezen ekiplerce yakalanmaları şeklinde gerçekleşen eylemlerinde, mahallinde icra edilen keşif ve alınan bilirkişi raporu uyarınca, suça konu yerin harabe ve kullanılmaz durumda olduğunun, etrafı dikenli telle çevrili olmakla birlikte, girişte bulunan nizamiye kapısı ve çerçevelerinde herhangi bir kilit tertibatı ve cam bulunmadığının, aynı şekilde bina içinde bulunan dairelerin de kapılarının açık ve camlarının kırık olduğunun bildirildiği anlaşılmakla, dosya içinde mübrez olay yeri fotoğraflarının incelenmesinde de suça konu yere herkesin kolaylıkla girebileceği, dolayısıyla çalınmak istenen eşyaların bina içinde muhafaza edildiğinden veya kilit altına alındığından söz edilemeyeceği değerlendirildiğinden, sanıkların eyleminin TCK"nın 141. maddesinde yazılı bulunan suça uyduğu gözetilmeden aynı Yasa"nın 142/1-a maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle fazla cezaya hükmolunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Adem Yılmaz, Akın Zenginoğlu ve Mürsel Tavşan müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA...."şeklinde belirtildiği üzere, katılan beyanından ve 21/11/2013 tarihli olay tutanağından anlaşılacağı üzere olayın gerçekleştiği yerin herkesin girebileceği, kapısının açık ve kullanılmayan vaziyette olduğu, bu nedenle bina içinde muhafaza altına alındığından veya kilit altına alınmak suretiyle koruma altına alındığından bahsedilemeyeceği, sanığın eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilerek fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.12.2014 tarihli ve 2013/557 E. - 2014/373 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan sanık ... hakkında mahkumiyet, sanık ... hakkında ise beraat kararı verildiği; sanık ...’nın temyiz dilekçesi ilgili olarak temyiz incelemesi yapan Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesince, 13.06.2019 tarihli ve 2018/16176 E. - 2019/10061 K. sayılı ilam ile temyiz isteminin reddine karar verildiği anlaşılmakla; sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak yapılan kanun yararına bozma isteminin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 22/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.