Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2010/524 Esas 2010/1651 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalılardan ...’nın müvekkiline olan borcu nedeniyle hakkında yaptıkları icra takibi sırasında borcunu karşılayacak haczi kabil malının bulunmadığını ancak alacaklılardan mal kaçırmak amacıyla kendisine ait taşınmazları davalılardan Mustafa ve ...’a sattığını onlarında diğer davalı ...’a sattıklarını öne sürerek yapılan tasarrufların iptalini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece satış işlemlerinin muvazaalı olması nedeniyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava İİK.nun 277 ve devamı maddelerine dayalı olarak açılan tasarrufun iptali isteğine ilişkindir. Borçlu davalı ... tarafından taşınmazların diğer davalı ... ve ...’a satış tarihi 05.11.1998 olup dava ise 03.11.2004 tarihinde açılmıştır. İİK.nun 284. maddesine göre tasarrufun iptali davalarının tasarruf tarihinden itibaren 5 yıllık süre içinde açılması öngörülmüştür. Söz konusu süre hak düşürücü süre olup, mahke-
mece resen nazara alınması gerekir. Bu durumda mahkemece ‘davanın hak düşürücü süre yönünden reddine’ karar vermek gerekirken yazılı olduğu üzere davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazları yerindedir, kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 25.2.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.