Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/3379 Esas 2015/2632 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen kadastro tesbitine itiraz davası sırasında davalılar vekilleri tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılar vekilleri tarafından 23.12.2014 havale tarihli dilekçe ile özetle "...Yargıtay bozma kararına uyulduğu halde gereklerinin yerine getirilmediği her taşınmaz başında ayrı ayrı keşif yapılmadığı, yerel bilirkişilerin beyanlarının bulunmadıkları bir anda alındığı, bilirkişi raporu tebliğ edilmeden yeniden ek rapora gönderildiği, duruşma esnasındaki beyanlarının tutanağa tam olarak geçirilmediği, yeniden keşif ve bilirkişi incelemesi taleplerinin reddedildiği ve dosyanın karar için incelemeye alınması nedeniyle yargılamanın devamını imkansız hale getirildiği..." gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim tarafından, istemin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim taleplerinin reddine ve ret talebinde bulunan davalıların HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca disiplin para cezası ile cezalandırılmasına yer olmadığına ilişkin verilen karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiş, merci tarafından 28.01.2015 tarihli karar ile “reddi hâkim istemlerine ilişkin verilen kararın esas hakkındaki hüküm ile birlikte temyizi mümkün olduğu” gerekçesiyle bir kısım davalılar vekili Av. ... ve bir kısım davalılar vekili Av. ..."ın temyiz istemlerinin reddine ilişkin verilen karar, davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, reddi hâkim istemlerine ilişkin merci tarafından yapılan inceleme sonucunda verilen kararlar, HMK"nın geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 36/A maddesi uyarınca temyizi mümkün bulunduğundan, merci tarafından, davalı vekillerinin temyiz istemlerinin reddine ilişkin ayrı ayrı verilen 28.01.2015 tarihli ek kararların yerinde olmadığından kaldırılmalarına karar verildikten sonra, reddi hâkim istemine ilişkin olarak verilen merci kararının, ileri sürülen sebeplerin işin esası yönünden temyiz sebebi olup, HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden olmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile istemin esasına yönelik olarak usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 07/04/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.