Esas No: 2021/17089
Karar No: 2022/14397
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/17089 Esas 2022/14397 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılmasıyla dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmünü onamıştır. Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyizleri ise incelenmiştir. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken, hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmemesine yönelik eksiklik nedeniyle hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması gerektiğine karar vermiştir. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek onanması yönünde karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve TCK'nin 58. maddesi anılmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
1) Bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisi ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında TCK'nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisi ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine '' Sanığın, Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.08.2005 tarih, 2005/176 Esas ve 2005/166 Karar sayılı 3 yıl 3 ay 6 gün hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK’nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 14.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
