Esas No: 2021/7021
Karar No: 2022/1810
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7021 Esas 2022/1810 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı şirket, davalı şirkete para vererek yüksek faiz alacağı garantisiyle yatırım yaptığını ancak parayı geri alamadığını iddia ederek, ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespiti ve ödenen paranın tahsili için dava açmıştır. İlk derece mahkemesi, davanın 7194 sayılı Kanunun 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Davacı vekili bu kararı istinaf etmiş ancak Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Davacı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu ise reddedilmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/b-1 ve 370/1. maddeleri uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu belirtilmiş ve onanmıştır. HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyası İlk Derece Mahkemesi'ne geri gönderilmiştir. Temyiz ilam harcı olarak 21,40 TL davacıdan alınmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/b-1 maddesi: \"İhtiyati tedbir, kararların u
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 21.01.2020 tarih ve 2019/374 E- 2020/87 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.04.2021 tarih ve 2020/1139 E- 2021/840 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkilinin davalı tarafa para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek, taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi bulunmadığının tespitine ve ödenen paranın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın 7194 sayılı Kanunun 41. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’nce, ilk derece mahkemesi kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
