Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/14823 Esas 2017/692 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14823
Karar No: 2017/692
Karar Tarihi: 19.01.2017

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/14823 Esas 2017/692 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet almıştır. Sanığın iş yeri adına yapılan satış ve mal teslimi sonrasında toplam 47.497 TL'lik tahsilatı iş yerine teslim etmediği iddia edilmektedir. Sanık, yaptığı satışlardan tahsil ettiği parayı üstünde tutmadığını ancak suç tarihi itibariyle katılanın yanında çalıştığını beyan etmiştir. Yargılama sürecinde eksik inceleme yapılmış ve deliller yeterince değerlendirilmemiştir. Bu sebeplerle mahkeme kararı bozulmuştur. Suçun cezası, TCK'nun 43. maddesi gereğince artırılmamıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 155/2 maddesi: Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu
- TCK'nun 62/1 maddesi: Ceza miktarını indirmeye yetkili durumlar
- TCK'nun 50/1-a maddesi: Ceza unsuru olan para cezasının belirleme şekli
- TCK'nun 52/2-4 maddesi: Ceza hükümlerinin uygulanacağı haller
- TCK'nun 43. maddesi: Birden fazla suçtan verilecek cezaların arttırılması veya indirilmesi

15. Ceza Dairesi 2014/14823 E. , 2017/692 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nun 155/2,62/1,50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın iş yerinde 2012 yılı içerisinde çalıştığı, ancak iş yeri adına yapılan satışlar ve mal teslimi sonrasında yapmış olduğu toplam 47.497 TL"lik tahsilatı iş yerine teslim etmediği, bu suretle sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda,
Sanık ifadesinde, suç tarihi itibari ile katılanın yanında ...’da çalıştığını, yaptığı satışlardan tahsil ettiği parayı uhdesinde tutmadığı, 06/08/2012 tarihli tutanağı iş yerine girişte açık olarak imzaladıklarını, bu olaydan sonra doldurulduğunu, imzanın kendisine ait olduğunu ancak içeriğini kabul etmediğini beyan etmesi ve katılanın iddia ettiği açık tutarın tesbitine ilişkin bilirkişi raporu alınmamış olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tesbiti için, ilgili suç dönemine ait ticari defterler, banka hesapları temin edildikten sonra, varsa olaya ilişkin bilgi ve görgüsü olanların beyanları alınıp, iddia edilen açığın ehil bilirkişisine incelettirilerek alınacak rapor sonrasında, tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiğinin gözetilmeyerek, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın katılana ait iş yerinde çalıştığı ve müşterilerden tahsil ettiği paraları katılana vermediği kabul edilen olayda, yüklenen suçun teselsül ettiğinden dolayı TCK 43. maddesi gereğince cezanın artırılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.