MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 22.12.2016 gün ve 2016/1076 - 2016/1060 sayılı kararı bozan Daire"nin 10.12.2018 gün ve 2017/1561 - 2018/7741 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Bikro Kimya San. ve Tic. A.Ş."nin işçisi olarak çalıştığını, işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle şirket aleyhine dava açtığını ve verilen tahsil kararının kesinleştiğini, alacağın temini için şirket aleyhine takip başlatıldığını ancak, şirketin fiilen kapanmış olması, herhangi bir malvarlığının bulunmaması adına kayıtlı tek araç üzerinde hacizlerin bulunması nedeniyle alacağın tahsilinin mümkün olmadığını, şirketin 07.09.2006 tarihinden itibaren yönetim kurulunu davalıların oluşturduğunu, şirket sermayesinin artırıldığını, 05.11.2010 tarihli genel kurul toplantısında şirketin tasfiye sürecine sokulduğunu ve tasfiye memuru olarak davalı ..."un atandığını, anılan davalının hiçbir tasfiye işlemini yapmadığını, bu nedenle şirkete ihtar verildiğini ve tasfiye memuru kesin bilançoyu sunmadığından şirketin münfesih durumda olduğu tespitinin yapıldığını, yönetim kurulu üyesi ve tasfiye memuru sıfatıyla davalıların şirket sermayesi ve öz kaynaklarını ekonomik bir biçimde kullanmadıklarını, personel ve öz varlıkları kişisel ihtiyaçlarında kullandıklarını, şirket kayıtları ve tasfiyesinin usule göre yapılmadığını, alacaklılardan mal kaçırmak için şirketin içinin boşaltıldığını, davalıların kusurları nedeniyle borçtan şahsen sorumlu olduklarını ileri sürerek, tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla, 16.624,31 TL"nin 01.10.2012 takip tarihinden itibaren işletilecek ticari temerrüt faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile, alacağın Tasfiye Halinde Bikro Kimya San. ve Tic. AŞ"ye verilmesini talep ettiklerini beyan etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının "ortak" sıfatıyla zarar gördüğünden bahisle dava açmadığı, işçilik alacağının tahsil imkanı varken davalıların kötü idaresi nedeniyle tahsil edemediğinden davalıların şahsi kusurları nedeniyle şirkete karşı sorumlu olmaları sebebiyle ile dava açtığı, 2010"dan 2013"e kadar tasfiye süreci devam etmiş olup, davacının 2010 yılı genel kurulunda kullandığı olumlu ibra oyunun da hükme ve davaya etkisi olmadığı, tasfiye kararının 05.11.2010 tarihinde verildiği, Ticaret Sicili Müdürülüğünce 15.04.2013 tarihinde ihtar çekildiği, davalı tasfiye memurunun kesin bilançoyu sunmadığı, gerekli özeni ve dikkati göstermediği, ortakların da şirketi iyi yönetemediği, iyi gelir getiren restorantın kapatıldığı, taşınmazın satıldığı, varlık barışından istifade etmek amacıyla sermaye artışına gidildiği, ancak fiili durumda değişiklik olmadığı, TTK"nın 553 maddesi kapsamında davalıların şirkete karşı sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile 16.624,31 TL"nin icra takip tarihi olan 01.12.2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile dava dışı tasfiye halindeki şirkete ödenmesine dair verilen kararın davalılar vekili tarafından temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 20,80 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.