Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2441 Esas 2020/1565 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip anne ve babasının, kovuşturma evresinde müşteki sıfatıyla verdikleri mahkeme ifadelerinde suça sürüklenen çocuktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik müdafinin temiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesi gereğince belirlenen 3 yıl hapis cezasında aynı Kanunun 43. maddesi ile 1/2 oranında artırım yapıldığında 4 yıl 6 ay yerine 3 yıl 9 ay hapis cezası bulunup, izleyen indirimlerin bu miktar üzerinden yapılması suretiyle sonuç cezanın eksik tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik müdafinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun aşamalardaki savunmalarında babaannesinin evine mağdureyle beraber bir kez gittiklerini belirtmesi, mağdurenin ise 22.03.2012 tarihli kolluk ifadesinde bu eve üç ya da dört kez gittiklerini söylemesine rağmen mahkeme beyanında sadece bir kez gittiklerini bildirmesi karşısında, suça sürüklenen çocuğun, babaannesinin evine mağdureyi kaç kez götürdüğü hususu şüphede kalıp, şüpheden de suça sürüklenen çocuğun yararlanması gerektiği gözetilmeden, hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın zincirleme suça ilişkin 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.