Esas No: 2021/6825
Karar No: 2022/1767
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/6825 Esas 2022/1767 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacılar, davalı şirkete yatırdıkları paraların geri alınamadığını iddia ederek müvekkillerinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmişlerdir. İlk derece mahkemesi, açılan davanın 7194 sayılı Yasa'nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Bölge adliye mahkemesi, istinaf taleplerinin esastan reddine karar vermiştir. Davacılar vekili, bu kararın temyiz edilmesini istemiştir. Yargılama ve uyuşmazlık bakımından kararda bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varan Yargıtay, Bölge Adliye Mahkemesi kararını onamıştır.
HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince yapılan esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varılmıştır. Karara göre, HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca davacılar vekilinin temyiz istemi reddedilerek Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar onanmış, dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiş, bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Konya 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 19.02.2020 tarih ve 2019/861 E- 2020/328 K. sayılı kararın davacılar vekili ve davalı şirket vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce verilen 01.06.2021 tarih ve 2020/1629 E- 2021/1276 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin yurt dışında birçok ülkede yatırılan paraların istenildiği her an geri çekilebileceği ve karşılığında yüksek oranda faiz verileceği garantisi ile müvekkillerinin davalı şirkete para verdiğini, ancak ödenen paranın bir türlü geri alınamadığını ileri sürerek müvekkillerinin davalı şirkete ortak olmadığının tespiti ve alacak talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, taraflar arasında görülmekte olan davanın 05.12.2019 tarihinde 7194 sayılı Yasa’nın 41. maddesiyle 3332 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 4. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle açılan dava ile ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince ilk derece mahkemesi kararı usul ve kanuna uygun bulunduğundan istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
