Davacı, davalı Z.. K.."ün iş kazasına bağlı olarak maluliyet oranının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ve davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı Kurumun temyiz talebi yönünden yapılan incelemede;
Dava, davacı hakkında kurumca belirlenen maluliyet oranının yeniden tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile; Z.. K.."ün maluliyetinin Adli Tıp Genel Kurulunca belirlenen %17.0 (Yüzde onyedi nokta sıfır) olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Mahkemece ; HMK 26. maddesinde düzenlenen taleple bağlılık ilkesine aykırı bir şekilde, davacının talep dilekçesinde; davalının işyerinde maluliyetini gerektirecek iş kazası geçirmediğinden bahisle, davacı hakkında kurumca %13,2 olarak belirlenen iş kazasına bağlı maluliyet oranının yeniden tespitine karar verilmesini istemiş olmasına rağmen, davacının davasının kabul edildiği belirtilerek davacının maluliyet oranının %17.0 olduğunun tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, 21.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.