MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğundan, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Kovuşturma aşamasında zararı giderdiği anlaşılan sanık hakkında Dairemizin 09.02.2015 ve 24.09.2018 tarihli bozma ilamları öncesi 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi uygulandığı halde, 24.09.2018 tarihli bozma ilamı sonrası yapılan yargılamada anılan etkin pişmanlık hükmü uygulanmadan fazla ceza tayin edilmesi,
2- Kabule göre de;
Dairemizin 24.09.2018 tarihli bozma ilamı öncesi yapılan yargılamada sanığın neticeten 1 yıl hapis cezası ile cezalandırıldığı ve anılan hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği, bu hüküm aleyhine bir temyiz istemi bulunmadığı gözetilerek sanık hakkında tayin olunan cezanın 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gereği 1 yıl hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, sanığın 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.