4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2837 Esas 2021/269 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2837
Karar No: 2021/269
Karar Tarihi: 19.01.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2837 Esas 2021/269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçuna ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. Yargıtay'da yapılan incelemede, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı ancak bu Yasanın 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile yürürlükten kaldırıldığı ve atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı belirtilmiştir. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasanın 3/22 maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenleme sanık lehine hükümler içermektedir. Bunun yanı sıra, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri için cezaların karşılaştırılması gerektiği ve yerel mahkemenin bu konuda karar vermesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 4733 sayılı Kanunun 8/4, 5607 sayılı Kanunun 3/1, 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 6455 sayılı Kanun, 7242 sayılı Kanun ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/2837 E. , 2021/269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/1 ya da 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 19/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.