Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ağaçların kaldırılması davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, Tetkik Hakimi  raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, elatmanın önlenmesi ve ağaçların kaldırılması isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişmeli 95 ada 196 parsel sayılı taşınmazda kat mülkiyeti tesis edilmiş olup, F Blok Zemin kat 1 ve 2 nolu bağımsız bölümlerin davacılar adına kayıtlı bulunduğu, aynı blok bodrum kat 5 nolu bağımsız bölümün ½ payı ile 6 nolu bağımsız bölümün tamamının kayden davalıya ait olduğu anlaşılmaktadır.
Davacılar, ortak alan olan site bahçesine davalı tarafından dikilen ağaçlar nedeniyle zarar gördüklerini, davalının Kat Mülkiyeti Yasasına, Kat Malikleri Kurul Kararına, Site Yönetim Planına ve komşuluk hukukuna aykırı davrandığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve ortak alan olan F Blok ön bahçedeki ağaçların kaldırılması istekleriyle eldeki davayı açmışlardır.
Hemen belirtilmelidir ki, taraflar kat malikleri olup, kaldırılması istenilen ağaçların da ortak alanda kaldığı dosya kapsamıyla sabittir.
Öyle ise, taraflar arasındaki çekişmenin 634 Sayılı Yasa hükümleri çerçevesinde giderilmesinin gerektiği tartışmasızdır.
Öte yandan; 634 Sayılı Yasaya 2814 Sayılı Yasa ile eklenen (Ek.1.) maddesinde aynen “değeri ne olursa olsun Kat Mülkiyeti Kanununun uygulanmasından doğan her türlü uyuşmazlıkların çözümünde Sulh Hukuk Mahkemelerinin görevli olacağı” hükmü öngörülmüştür.
Bilindiği üzere, görev kamu düzeniyle ilgili olup, yargılamanın her aşamasında re’sen gözetilmesi gereken bir kuraldır.
Hal böyle olunca; taraflar arasındaki çekişmenin çözümünde Sulh Hukuk Mahkemesi’nin görevli olduğu gözetilmeksizin işin esası bakımından yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile, hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 14.02.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.