MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyiz istemlerinin incelemesinde;
Sanık ...’ın, gerekçeli karar içeriğinde savunmasının belirtildiği kısımda adının “...” olarak yazılması ve sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Çorum Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/113 Esas – 2005/498 Karar sayılı ilamında esas ve karar numaralarının “2014/113 Esas – 2015/498 Karar” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hatalar kabul edilmiş, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelemesinde;
SEGBİS aracılığı ile hazır edilen ve yüzüne karşı verilen 07/07/2015 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı CMK’nın 263. maddesine göre sanık ...’ın bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanık ...’ın 05/08/2015 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ...’ın, gerekçeli karar içeriğinde savunmasının belirtildiği kısımda adının Tavuz Yılmaz olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tekerrüre esas alınan Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2009 tarihli ve 2005/1144 Esas – 2009/142 Karar sayılı ilamına konu 1 yıl 8 ay hapis cezasının Dairemizin 03.07.2013 tarihli ve 2013/19688 Esas – 2013/18322 Karar sayılı kararı ile zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının; ancak sanığa ait adli sicil kaydındaki 28.11.2010 tarihinde kesinleşen Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2007 tarihli ve 2006/849 Esas ve 2007/1155 Karar sayılı ilamına konu resmi belgede sahtecilik suçundan verilen 3 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık ... ile ilgili 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2010 tarihinde kesinleşen 2006/849 Esas ve 2007/1155 Karar sayılı kararı ile sanığa resmi belgede sahtecilik suçundan verilen 3 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrer olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1144 Esas – 2009/142 Karar sayılı kararına konu 1 yıl 8 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesine karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.