Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5411 Esas 2016/11262 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 51, 51/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık, katılan vekili ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin ve mağdur vekilinin sanığın mahkumiyetine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde :
Katılanın yüzüne karşı 16.12.2014 tarihinde verilen hükmü, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra katılan vekilinin 15.01.2015 tarihinde temyiz ettiğinin,
Mağdur vekilinin yokluğunda 16/02/2014 tarihinde verilen ve 23.02.2016 tarihinde kendisine usulünce tebliğ edilen hükmü 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 18.03.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince temyiz istemlerinin REDDİNE,
2-Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince :
Meydana gelen olayda her ne kadar sanık tali kusurlu ise de mağdur küçüğün vücudunda hayati fonksiyonlarını ağır 6. derecede etkileyecek kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanması dikkate alınarak temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken alt sınırdan ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma sebebi yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde hapis cezasının infaz edilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 5. bendindeki TCK"NIN 51/7. maddesine ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtar edilmesine"" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.