Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/13145 Esas 2017/633 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/13145
Karar No: 2017/633
Karar Tarihi: 18.01.2017

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/13145 Esas 2017/633 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekiye ait çay ocağında çalışırken, olay günü katılan adına topladığı 750 TL’yi alarak iş yerinden ayrılmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, mahkumiyetine karşı temyiz başvurusunda bulunmuştur. Yapılan değerlendirme sonucunda, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak verilen kısmi iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda TCK’nın 155/2, 62/1, 52/2-4, 53/1 maddelerine atıf yapılmıştır. TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetildiği belirtilmiştir. Hüküm, bu gerekçeler ışığında düzeltilerek onanmıştır.

15. Ceza Dairesi 2014/13145 E. , 2017/633 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62/1 52/2-4, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın müştekiye ait çay ocağında işçi olarak çalıştığı ve olay günü 805 TL marka parası ile katılanın alacaklı olduğu kişilerden katılan adına topladığı 750 TL’yi alıp iş yerinden ayrıldığının iddia edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, aşağıdaki husus dışında sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.