Danıştay 4. Daire 2016/14611 Esas 2020/5600 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/14611
Karar No : 2020/5600

TEMYİZ EDEN (DAVALI): ... Vergi Dairesi Başkanlığı(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI): ... Limited Şirketi
VEKİLİ: Av. ...

İSTEMİN KONUSU: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, bir kısım satışlarının kayıt ve beyan dışı bırakıldığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2010/10-12 dönemi için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurum geçici vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda; vergi müfettişince davacı şirket tarafından ibraz edilen yasal defterler ile gelir ve gider belgeleri incelenerek, gelir ve gider belgelerinin defter kayıtlarıyla uyumlu olup olmadıkları, envanter defterinde kayıtlı emtia miktarlarından yıl içinde ne kadar malın alındığı hangi miktarda ve ne fiyatla satıldığı, işlem sonucunda ne kadar hasılat elde edildiği, yıl içinde satılan malın maliyeti ve elde edilen satış hasılatının tespiti ve bu bağlamda mükellef şirket iddiasının doğru olup olmadığının anlaşılmasının olanaklı olduğunun görüldüğü, mükellef şirketin 2009 ve 2010 yıllarında zarar etmesinin ihtimal dahilinde olduğu, söz konusu yıllara ilişkin envanter defterleri stok kayıtlarının düzeltilmesi sonucunda bulunan farkın, kayıt dışında bırakılan hasılata ilişkin maliyet kaydı olduğunun kabul edilmesinin varsayım olduğu, buna göre eksik incelemeyle düzenlenmiş bulunan vergi inceleme raporuna dayanan dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, tesis edilen işlemlerin davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna dayandığı ve hukuka uyarlı olduğu belirtilerek Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ: ...
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.