Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19247 Esas 2016/1391 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın elinden bıçağı almak ve kendisini etkisiz hale getirmek isteyen polis memurlarına karşı, onları ölümle tehdit etmek, yanına yaklaşmalarını engellemek üzere bıçak sallamak ve fiziksel direnç göstermek biçiminde gerçekleştirdiği kabul edilen ve karar yerinde ayrıntılı olarak açıklanan eylemlerinin, kendisine yükletilen suçu oluşturduğuna ilişkin mahkemenin kabulünün yerinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki “hükmün esasına ilişkin” bozma görüşüne iştirak edilmemiş, başkaca nedenler de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Tekerrüre dayanak alınan mahkûmiyet hükmünün, “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak” suçuna ilişkin olması karşısında, bu suçu düzenleyen TCK"nın 191. maddesinde 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesiyle yapılan değişiklik çerçevesinde sanık hakkındaki dayanak mahkûmiyet ilamıyla ilgili bir değerlendirme yapılıp yapılmadığı araştırılarak, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına esas alınabilecek nitelikte bir mahkûmiyet olup olmadığının belirlenmesinde ve bunun sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- TCK"nın 58/7. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/4. maddeleri uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı”nın belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlayacak şekilde 2 yıl denetim süresi belirlenmesi,
3- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde olduğundan, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/02/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.