Tebliğname No : 2014/364664 - Kanun Yararına Bozma

Kasten yaralama suçundan sanıklar S.. Y.., M. Y. , S.. K.. ve B.. G.."ün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ikişer kez 86/2, 29/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca iki defa 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına, haklarında tekerrür hükümlerinin ve 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına dair Ankara Batı 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/04/2014 tarihli ve 2013/904 Esas, 2014/402 sayılı Kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 27.10.2014 tarih ve 2014/18330 – 63308 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10.11.2014 tarih ve 2014/42422 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 1) Adı geçen sanıklara temel ceza olarak 5237 sayılı Kanun"un 86/2. gereğince 4 ay hapis cezası verildiği, ancak yapılan indirimler sonucu 2 ay 15 hapis cezasına hükmedildiği ve her ne kadar uygulama maddesi olarak anılan Kanun"un 50/1-a maddesi karar metninde yazılmasa da bu cezanın da sonuç olarak 1.500,00 Türk lirası adli para cezasına çevrildiği anlaşılmakla, anılan maddede para cezası seçenek olarak öngürüldüğü halde, 5237 sayılı Kanun"un 50/2. maddesinde yer alan “Suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez.” ve aynı Kanun"un 58/3. maddesinde yer alan “Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adli para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur.” şeklindeki düzenlemelere aykırı olarak hapis cezasının paraya çevrilmesinde,
2) 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının hapis cezasına mahkumiyetin sonucu olduğu gözetilmeden, sonuç olarak adli para cezasına mahkum edilen sanıklar hakkında anılan maddede yer alan hak yoksunluklarına hükmedilmesinde,
3) Mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabilmesi için hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği cihetle, para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmeyeceğinin gözetilmemesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tebliğnamedeki 1 no.lu bozma nedenine yönelik yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara Batı 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/04/2014 tarihli ve 2013/904 Esas, 2014/402 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA,
2) Tebliğnamedeki 2 ve 3 no.lu bozma nedenlerine yönelik yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara Batı 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 22/04/2014 tarihli ve 2013/904 Esas, 2014/402 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanıklar hakkındaki hükümlerden TCK"nin 58. maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına ilişkinve TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunlukları uygulanmasına ilişkin parağrafların çıkartılmasına, hükümlerin diğer bölümlerinin aynen korunmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 13.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.