Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4306 Esas 2020/1552 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4306
Karar No: 2020/1552
Karar Tarihi: 26.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4306 Esas 2020/1552 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğu cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetini hükme bağlamıştır. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili olarak yapılan incelemede, delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği ve cezanın kanuni sınırlar içinde belirlendiği görülmüştür. Bu nedenle, sanık müdafisinin talebinin reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak, çocuğu cinsel istismar suçundan belirlenen cezanın temel cezasının kanuna aykırı şekilde artırıldığı ve buna dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı görüldüğü için, hüküm bozulmuştur. Kanun madde numaraları ise şöyledir: kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi ve çocuğu cinsel istismar suçu için 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi. 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm BOZULMUŞTUR.

14. Ceza Dairesi 2018/4306 E. , 2020/1552 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay günü sanığın, yolda yürümekte olan mağdureyi kolundan çekiştirerek arabaya bindirmesinin ardından araç seyir halinde iken elini okşayarak cinsel organını sıkması şeklindeki istismar eylemlerini cebir veya tehditle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesi ile artırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.