Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 5. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 204-290


İhaleye fesat karıştırma suçundan sanıklar ..., ..., ... ve ...’ın beraatlerine ilişkin Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 20.05.2008 tarihli ve 22-80 sayılı hükümlerin, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 18.04.2013 tarih ve 4403-3661 sayı ile;
"Sanıklar hakkında ihaleye fesat karıştırdıkları iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılanması sonunda yazılı gerekçelerle beraatlerine karar verilmişse de; sanıklardan ..."ın... firması sahibi olup, suça konu ihaleye katılmak için şartname aldığını, ancak yeterli teminatı ibraz edemeyeceği için ihaleye katılmadığını soruşturma evresindeki ifadesinde belirttiği, sanıklar ... ve ..."un kardeş oldukları, ..."un ihale öncesinde Üniversitenin temizlik hizmetini gerçekleştiren ...Grup Şirketinin sahibi olduğu ve bu şirketin ihaleye katıldığı, sanık ..."ın da suça konu ihaleyi kazanan ...Şirketinin sahibi olduğu, Kahramanmaraş 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 01/11/2007 tarihli ve 2007/842 sayılı kararı ile sanıklardan ..."ın iletişiminin tespitine karar verildiği, diğer sanıklar hakkında iletişimin tespitine ilişkin karar bulunmamakla birlikte Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/06/2007 günlü ve 2006/5.MD-154/145 sayılı kararında belirtildiği üzere 5271 sayılı CMK"nın 135/6. fıkrasında yer alan suç yönünden iletişimin tespiti suretiyle elde edilen delillerin CMK"nın 138/2. maddesi uyarınca hakkında iletişimin tespiti kararı bulunmayan kişiler için de yasal delil olarak kabul edileceğinden diğer sanıklar hakkında CMK"nın 138/2. maddesine göre elde edilen delillerin yasal delil niteliğinde bulunduğunun kabul edilmesi gerektiği; Kahramanmaraş ... Rektörlüğü tarafından 29/11/2007 günü saat 10.00"da gerçekleştirilecek ihale öncesinde iletişimin tespiti tutanaklarına yansıyan sanıkların aralarında yapmış oldukları telefon görüşmelerinden sonra 29/11/2007 günü saat 10.00"da gerçekleştirilen ve yaklaşık maliyeti 566.971,85 TL olarak belirlenen temizlik hizmeti alım ihalesine ...Şirketinin 553.000,00 TL, ...Grup Firmasının 560.000,00 TL ve SRS Şirketinin de 565.000,00 TL teklif verdikleri, ihaleyi ekonomik açıdan en avantajlı teklifi verdiği değerlendirilen sanık ..."ın şirketinin kazandığı, ihaleyi kazanan sanık ..."ın sanık ..."un temizlik işlerinde kullandığı temizlik makinalarını satın aldığı ve buna ilişkin fatura ve çek fotokopisinin dosya arasında bulunduğu, bu itibarla; ihale öncesinde sanık ..."un sanıklar ... ve ... aracılığıyla temizlik işinde kullandığı makineleri sanık ..."ın satın alması karşılığında ihale şartlarını ve özellikle fiyatı etkilemek için aralarında gizli anlaşma yapmak suretiyle ihaleye fesat karıştırmak suçunu işledikleri tüm dosya içeriğinden anlaşıldığı ve bu nedenle sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesi ise 18.11.2013 tarih ve 204-290 sayı ile bozma kararına direnerek sanıkların önceki hüküm gibi beraatlerine karar vermiştir.
Direnmeye konu bu kararların da katılan vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.05.2016 tarihli ve 155995 sayılı "Bozma" istekli tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gelen dosya, Ceza Genel Kurulunca 14.12.2016 tarih ve 776-1609 sayı ile 6763 sayılı Kanun"un 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen Daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 5. Ceza Dairesince 25.05.2017 tarih ve 129-2306 sayı ile direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına iade edilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanıklara atılı ihaleye fesat karıştırma suçunun sabit olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de Yargıtay İç Yönetmeliği"nin 27. maddesi uyarınca öncelikle direnme kararının yasal ve yeterli gerekçe içerip içermediğinin değerlendirilmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya içeriğinden;
Yerel Mahkemece bozmadan sonra yapılan yargılama sonucunda, direnme nedenleri gösterilmeden ve bozmaya niçin uyulmadığı açıklanmadan, ilk hükümdeki gerekçenin tekrarlanması suretiyle direnme kararı verildiği anlaşılmaktadır.
Anayasamızın 141 ve CMK’nın 34. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının gerekçeli olması zorunludur. Yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi, kanun koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi uygulamada da keyfiliğe yol açacaktır. Nitekim Ceza Genel Kurulunun yerleşmiş uygulamalarına göre de bir karar bozulmakla tamamen ortadan kalkacağından, yerel mahkeme tarafından CMK’nın 34, 230 ve 232. maddeleri uyarınca yeniden usulüne uygun olarak hüküm kurulması, bunun yanında direnmeye ilişkin gerekçenin de gösterilmesi gerekmektedir.
Bu açıklamalar ışığında önsoruna ilişkin olarak yapılan değerlendirmede;
Yerel Mahkemece sanıklar hakkındaki ilk hükümde direnilirken, bu ilkeler doğrultusunda işlem yapılmamış, direnme nedenleri gösterilmeden ve bozmaya niçin uyulmadığı açıklanmadan ilk hükümdeki gerekçenin tekrarlanması suretiyle hükümler kurulmuştur.
Bu itibarla, diğer yönleri incelenmeyen direnme kararına konu hükümlerin belirtilen nedenle bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.11.2013 tarihli ve 204-290 sayılı direnme kararına konu hükümlerin, usul ve kanuna uygun direnme gerekçesi gösterilmeden karar verilmesi isabetsizliğinden diğer yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
2- Dosyanın, mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 03.10.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.