MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili 09/09/2013 tarihli dava dilekçesi ile; davacı adına tapuda kayıtlı olan 106 ada 4, 6 ve 7 parsel ile 108 ada 6 parsel sayılı taşınmazların, yörede yapılan orman tahdit çalışması sırasında orman sınırları içerisinde bırakıldığını belirterek; hukukî dayanaktan yoksun bu işlemin iptali ile dava konusu taşınmazların orman sınırları dışına çıkarılmasını ve davacı adına tescilini, olmadığı takdirde orman niteliğini yitirmiş olduğundan, 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereğince orman sınırları dışına çıkarılmasını talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu gerekçesi ile ... Beldesinde bulunan 106 ada 4, 6 ve 7 parsel ile 108 ada 6 parsel sayılı taşınmazların orman tahdit sınırı dışına çıkarılmasına, dava konusu taşınmazlar zaten davacı adına tapuda kayıtlı olduğundan tescil talebi konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, bir aylık askı ilân süresi içerisinde açılan orman kadastrosuna itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 15.08 2013 tarihinde bir ay süre ile ilân edilen ve dava nedeni ile kesinleşmeyen orman kadastrosu ve 2/B çalışması bulunmaktadır. Arazi kadastrosu ise 1974 yılında yapılmış dava konusu taşınmazlar çalılık vasfıyla tesbit dışı bırakılmış, 1992 tarihinde Hazine adına ihdasen tescil edilmiş ve sonra satışla davacıya intikal etmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 02/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.