Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2009/8653 Esas 2010/1400 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın karıştığı kazada müvekkilince 457,85 TL bedelinde acil sağlık hizmetleri sunulduğunu, bundan davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, bu meblağın temerrüt faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde, müvekkilinde bu döneme ait poliçe bulunmadığını, bu nedenle tazminat istenemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, olay tarihi itibarıyla davalı nezdinde poliçe bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
7.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı yasanın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2006 tarihinden itibaren 1.090.00 YTL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar Ömer ve ..."in temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine 22.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.