Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/789 Esas 2020/142 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 26/08/2014 gününde verilen dilekçe ile siyasi parti üyeliğinden kesin çıkarmaya ilişkin yüksek disiplin kurulu kararının iptalinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 22/10/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Siyasi Partiler Kanunu’nun 57. maddesinde; hakkında partiden veya gruptan geçici veya kesin çıkarma cezası verilen parti üyesinin, bu cezaya karşı disiplin kuruluna sevk eden organ veya merci veya disiplin kurulunun görev ve yetkisizliği veya alınan kararların kanuna, parti tüzüğüne ve iç yönetmeliğe şekil ve usul bakımından aykırı bulunduğu iddiasıyla, parti itiraz yollarını kullandıktan sonra nihai karar niteliğindeki son karara karşı otuz gün içinde nihai kararı veren merciin bulunduğu yer asliye hukuk mahkemesine itiraz edebileceği, mahkemenin bu itirazları, diğer işlerden önce ve en geç otuz gün içinde basit muhakeme usulüne göre inceleyerek karara bağlayacağı ve bu kararın kesin olduğu belirtilmiştir. Mahkeme kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez.
Yukarıdaki yasal düzenleme karşısında, asliye hukuk mahkemesince verilen kararlar kesin olup temyizi kabil olmadığına göre, davacının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan karar kesin olduğundan davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.