Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/301 Esas 2017/559 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43/1, 62, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılana ait şirketin Antalya işlerini yürüttüğü, işyerinin müşterilerden olan 28.307,60 TL ve 807 Euro alacağını tahsil etmesine rağmen şirkete teslim etmeyerek uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın, katılan şirketten maaş alacağı olduğu, gerçekte daha yüksek miktarda maaş alacağı olmasına karşın 9.000.TL’yi maaş alacağına mahsuben uhdesinde tuttuğu yönündeki savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, sanıkla katılan şirket arasında yapılmış bir hizmet akdi sözleşmesi varsa temin edilmesi, bu sözleşmeye göre maaş ve prim ödemelerinin ne şekilde yapılacağının tespiti ile katılan şirketin sanığa borcu olup olmadığının, sanığın uhdesinde şirkete ait para kalıp kalmadığının ve hapis hakkını kullanmayı gerektirir bir alacak bulunup bulunmadığının belirlenmesi için katılana ait şirketin ticari defter ve belgeleri getirtilerek sanığın müşterilerden yaptığı tahsilatları şirket hesaplarına aktarıp aktarmadığı ve uhdesinde para bulunup bulunmadığı hususunda alanında uzman bilirkişi/bilirkişilerden rapor alınması, ayrıca sanığın borcuna karşılık senet verdiğini kabul etmesi nedeniyle de, senetlerin ödenip ödenmediğinin araştırılarak sanık hakkında TCK’nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, tüm bu hususların araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.