Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/1360 Esas 2022/14565 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 23.11.2021 tarih ve 2021/24379 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 30.12.2021 tarih ve KYB-2021/144760 sayılı ihbarname ile;
Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 268/1 maddesi yollaması ile 267/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/02/2014 tarihli ve 2013/413 esas, 2014/41 sayılı kararının, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 05/10/2016 tarihli ve 2016/1222 esas, 2016/4980 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda, sanığın resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 206/1 ve 43/1-2. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın cezasının, Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2014 tarihli ve 2013/256 esas, 2014/493 sayılı kararı ile verilen 4 ay hapis cezasından mahsup edilerek sonuç olarak 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/02/2019 tarihli ve 2016/886 esas, 2019/184 sayılı kararının “Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/02/2014 tarihli kararının, sanığın eyleminin resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunu oluşturacağı ve müştekinin Bursa Cumhuriyet Başsavcılığına verdiği 20/11/2012 tarihli ifadesinde, suça konu trafik cezası tutanağı dışında adına 20/09/2011 tarihli 16 JDC 88 plaka sayılı araç üzerinden de trafik idari para cezası tutanağı düzenlendiğini belirttiği ve bu tutanağa ilişkin dosyanın ayrılarak 2012/72394 soruşturma numarasına kaydedildiği anlaşılmakla, 5237 sayılı Kanun'un 43. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının tartışılması bakımından, diğer ceza tutanağına ait soruşturma ve varsa dava dosyasının aslı veya onaylı örneğinin getirtilerek devam ediyor olması halinde dosyaların birleştirilmesi, kesinleşmiş olması halinde ise dosya içerisine alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerektiğinden bahisle Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 05/10/2016 tarihli ve 2016/1222 esas, 2016/4980 karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine, yeniden yapılan yargılamada bozma ilamında anılan soruşturma konusu eyleme ilişkin Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2014 tarihli ve 2013/256 esas, 2014/493 sayılı kararı ile 4 ay hapis cezasına mahkum edilmesi nedeniyle hükmedilen cezanın mahsubuna karar verilmiş ise de, Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2014 tarihli kararının mahsup işlemi yapıldığı tarihte henüz kesinleşmediği kaldı ki anılan kararın temyiz incelemesi sonunda Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 19/02/2020 tarihli ve 2017/15767 esas, 2020/1523 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, henüz kesinleşmemiş bir mahkumiyet kararının mahsup işlemine konu olamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2019 tarihli, 2016/886 Esas ve 2019/184 Karar sayılı kararının CMK'nin 309. maddesi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak üzere BOZULMASINA; müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.