MAHKEMESİ: Düzce İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2015
NUMARASI : 2014/935-2015/363



Davacı, borçlanma nedeniyle sigortalılık başlangıç tarihinin 21/06/1979 olduğunun ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


K A R A R

1)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, bozma ilamına uygun karar verilmesine ve temyiz nedenlerine göre davacının ve davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2)Dava, davacının Almanya’da sigortaya giriş tarihi olan 21.06.1979 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespiti ile 01.09.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü ile davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 03.12.1985 olduğunun tespitine, davacının yaşlılık aylığı bağlanmasına yönelik talebin reddine karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ise de bozma ilamının gereği yerine getirilmediği gibi kesin dönüş kavramına hatalı anlam verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının yurt dışında ikamet etmesi nedeniyle yaşlılık aylığı bağlanmasına yönelik talebin reddine karar verilmiş ise de yurt dışında ikamet edilmesi, başlıbaşına kesin dönüş koşulunun yerine getirilmediği anlamına gelmez.
Kesin dönüş kavramının tanımı Yönetmelik"in "Tanımlar" başlıklı 4.maddesinin (d) bendinde yapılmıştır. Buna göre kesin dönüş; aylık tahsis talebinde bulunanların yurtdışındaki çalışmalarının sona ermesini, ikamete dayalı bir sosyal sigorta ya da sosyal yardım ödeneği almamaları durumunu ifade eder.
Yurda kesin dönüş, yurt dışında çalışan Türk vatandaşlarının, çalışma hayatına yönelik tüm ilişkilerini gerek çalıştığı işyerleri ve gerekse ilgili olduğu tüm sosyal güvenlik kuruluşları yönünden sona erdirerek yerleşmek ve sosyal güvenliklerini burada sağlamak üzere Türkiye’ye dönüş yapmalarını ifade eder. Kısaca, “yurt dışı çalışma ilişkisinin ve bu bağlamda sosyal güvenlik kurumlarıyla sigortalı ilişkinin sona ermesi”dir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22.10.1997 gün ve 1997/10-588-857 E.K ve 1998/10-645 E. 1999-237 K.)
Yapılacak iş, davacının sigortalılık başlangıç tarihini 03.12.1985 kabul ederek aylık koşullarını bu tarihe göre belirlemek, yaşlılık aylığına hak kazandığı tarih itibariyle yabancı ülke mevzuatına tabi çalışması olup olmadığını, ikamete dayalı bir sosyal sigorta ya da sosyal yardım ödeneği alıp almadığını sormak ve sonucuna göre davacının yurda kesin dönüş koşulunu yerine getirip getirmedini belirleyerek yaşlılık aylığı istemi hakkında bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek eksik inceleme ve araştırma sonucunda yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının ve davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.