Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13405 Esas 2016/11159 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 51/1-3-6-7-8, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, taksirle yaralama suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olduğu, sanık hakkında “maddi zararın karşılanmamış olması nedeni ile şartları oluşmadığından CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilmesinde, sanığın eyleminden kaynaklanan zararı gidermemesi karşısında bir isabetsizlik bulunmadığından; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.