Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/13412 Esas 2016/11157 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1,89/2-b-e, 62/1, 51/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, taksirle yaralama suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olduğu, sanık hakkında “Suçun işleniş biçimi, müdahilin şikayetçi oluşu, zararının giderilmeyişi göz önüne alınarak şartları oluşmadığından 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı ve 6008 sayılı yasayla değişik hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına” şeklindeki gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilmesinde, sanığın eyleminden kaynaklanan zararı gidermemesi karşısında bir isabetsizlik bulunmadığından; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın kusursuz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 21.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.