Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4908 Esas 2016/11149 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobil ile 2.47 promil alkollü olarak, tek yönlü yolda önündeki araca çarptığı ve bu araç içindeki şikayetçi olan iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmalarına asli ve tam kusurlu olarak neden olduğu olayda; suçun işleniş şekli, işlenmesindeki özellikler, sanığın kusurunun ağırlığı ile hak ve nesafet kuralları da gözetilerek maddede belirtilen temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak sureti ile tayin ve tespiti, ayrıca eylemin bilinçli taksir ile işlendiğinin kabulü ve TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması sureti ile bir hüküm kurulması gerekirken, temel cezanın alt sınırdan ve 6 ay hapis olarak belirlenmesi, ayrıca suç niteliğinde yanılgıya düşülüp eylemin basit taksir ile işlendiğinin kabulü sureti ile yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.