Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2708 Esas 2022/14734 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Sanık ...'in yokluğunda verilen hükümlerin, aynı zamanda MERNİS adresi de olarak bilinen son adresine öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan aynı Kanun'un 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz ve sanığın öğrenme üzerine yaptığı 12.07.2021 tarihli temyizinin süresinde olduğu ve Cumhuriyet savcısının temyizinin sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında 01.06.2010 olarak yanlış gösterilen suç tarihinin, "07.05.2010" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
A)Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanıkların temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B)Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik Cumhuriyet savcısı ve sanıkların temyizlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, Cumhuriyet savcısı ve sanıkların diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Sanıkların, baştan itibaren katılandan aldıkları mermer karşılığında ödemesini çekle yapılacağına dair anlaştıkları sabit olduğundan, sanıkların eylemlerinin bir bütün halinde "bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık" suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nin 158/1-f son maddesi uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2)Kabule göre de;5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısı ve sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.