Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/5791 Esas 2016/10859 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma alacağının hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının 17.08.2012 tarihinde açtığı somut davada 8.000,00 TL fazla çalışma alacağı talebinde bulunduğu, davalı tarafından süresinde davaya karşı zamanaşımı def"inde bulunulduğu, aldırılan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının davayı 10.07.2014 tarihinde ıslah ettiği dosya kapsamı ile sabittir. Bilirkişi tarafından davacının işe başladığı 01.08.2006 tarihinden itibaren hesaplanan 11.983,94 TL fazla mesai alacağı hüküm altına alınmıştır. Zamanaşımına girecek fazla mesai alacağının miktarının dava dilekçesinde talep edilen 8.000,00 TL"den az olması sebebiyle hesaplama tüm çalışma dönemini kapsar şekilde yapılmıştır.
Ücret alacakları için zamanaşımı beş yıl olup, dava dilekçesi ile talep edilen miktar kadar dava tarihinden geriye doğru beş yıl içerisindeki ücret alacakları, ıslahla talep edilen miktar kadar da ıslahtan geriye doğru beş yıl içerisindeki ücret alacakları açısından zamanaşımı kesilir. 10.07.2014-10.07.2009 arası fazla mesai alacaklarının hesaplanması, daha önceki döneme ait alacaklardan ise dava dilekçesinde talep edilen miktarın mahsup edilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Oysa ki somut olayda dava tarihi itibari ile 17.08.2007 öncesi ücret alacakları için zamanaşımı zaten dolmuştur. Dolayısı ile dava dilekçesi ile talep edilen miktar 01.08.2006-17.08.2007 arası alacakların zamanaşımına uğramasını engellemez.
Yukarıda yapılan açıklamalar dikkate alınarak hesaplama yapılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, bu yön gözetilmeden hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.