MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan

Temyiz edilen kararın mahkemenin 02.04.2021 tarihli ek kararı olduğu belirlenerek ve 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercisi Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğundan, mahkemenin 02.04.2021 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 06.04.2006 tarihli hükmün, öncelikle dosyada bilinen en son adresi olan sorguda beyan ettiği adresine Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi, tebliğ edilemeden iade edilmesi halinde MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ yapılması, bunun mümkün olmaması halinde ilanen tebligat yapılması gerekirken, daha önce adli mercilerce usulüne uygun tebligat yapılmamış olan adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin usulsüz olduğu ancak; sanık müdafisinin 23.10.2020 tarihinde yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunduğu, bu talebin reddedildiği, sanığın 18.03.2021 tarihinde eski hale getirme talebinde bulunduğu, 23.10.2020 tarihinde yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunurken sanığın hükümden haberdar olduğunun anlaşılması karşısında; engelin ortadan kalktığı 23.10.2020 tarihinden itibaren 7 gün içerisinde eski hale getirme talebinde de bulunulmadığı anlaşılmakla, eski hale getirme ile buna bağlı olarak vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 09.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.