Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8729 Esas 2021/1070 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2-a-b-d-e, 31/3. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan yargılama sırasında CMK’nın 150/2. maddesi uyarınca istemi aranmadan kendiliğinden müdafii atanması gerektiği halde müdafii atanmamış olması, suça sürüklenen çocuğun savunmasının alındığı 14.10.2014 tarihli ilk oturumda onsekiz yaşını ikmal ettiği anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
17 yaşında olan suça sürüklenen çocuğun sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, gündüz vakti iki yönlü sokakta seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek kaldırımda yürüyen yaya ...’e tamamen kusurlu olarak çarpması sonucu katılanın yaşamını tehlikeye soktuğu, hayat fonksiyonlarında ağır (4.) derece kemik kırığı ve yüzünde sabit iz oluştuğu, duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olduğu olay ile ilgili olarak alınan 24.03.2015 tarihli bilirkişi raporunda; mevcut kamera kaydının incelenmesinde, suça sürüklenen çocuğun drift tabir edilen hareketleri yapmaya çalışırken aracının direksiyon hakimiyetini kaybetmek sureti ile kaldırımda yürüyen yayaya çarptığının tespit edildiği görülmekle,
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında, bilinçli taksir oluşturan ihlalin yalnızca drift tabir edilen hareketleri yapmaya çalışmaktan ibaret bulunduğu, ehliyetsiz araç kullanmanın bilinçli taksir niteliğinde bulunmadığı gözetilerek, TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın 1/3 oranı yerine, 1/2 oranında artırılarak suça sürüklenen çocuk hakkında fazla ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas-2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.