7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/637 Karar No: 2016/6567 Karar Tarihi: 17.03.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/637 Esas 2016/6567 Karar Sayılı İlamı
7. Hukuk Dairesi 2015/637 E. , 2016/6567 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, ..... Belediye Başkan Yardımcısı sekreteri olarak 28.09.2005-11.11.2013 tarihleri arasında farklı taşeron şirketlerde çalıştığını, çalışması sırasında hamileliği ve sonrasında çocuğunun küçük olması nedeniyle işe 1,5 yıla yakın bir süre ara verdiğini, 05.11.2013 tarihinde evlilik yapması nedeniyle iş aktini feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı ..., davacının belediye bünyesinde taşeron firma işçisi olarak çalıştığını; davalı şirket davacının işe girdiği tarihten sonra 2007 yılında evlenip işten ayrıldığını, 2009 yılında tekrar işe döndüğünü, feshin gerekçesinin evlilik olduğunu açıkça bildirmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının çalışma süresinin ne kadar olduğu noktasında toplanmaktadır. Somut olayda, davacı dava dilekçesinde davalı işyerinde çalışırken çocuğunun bakımı için işe ara verdiğini, sonra yeniden başladığını ifade etmiştir. Dosya içinde bulunan hizmet döküm cetvelinden davacının 28.09.2005- 06.08.2007 tarihleri arası davalı işyerinde çalışıp istifa ederek ayrıldığı, daha sonra 01.10.2009 günü yeniden başladığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının ilk dönem çalışmasının istifa ile sona erdiğinin kabulü ile ikinci dönem çalışması için kıdem tazminatına hükmedilmesi gerekirken, tüm süre için kıdem tazminatı hesaplanan bilirkişi raporuna değer verilerek karar verilmesi isabetsizdir. O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.