Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/19003 Esas 2016/13632 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19003
Karar No: 2016/13632
Karar Tarihi: 21.12.2016

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/19003 Esas 2016/13632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık ve mala zarar verme suçu işlendiği gerekçesiyle sanıkları mahkum etti. Ancak sanıkların zorunlu müdafii ücreti ile ilgili bölümün çıkarılması ve bazı yargılama giderlerinin terkin edilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle hüküm fıkrasında düzeltme yapılması kararlaştırıldı ve hükümler onandı. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 13. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kanun maddeleri arasında yer almaktadır.
17. Ceza Dairesi         2016/19003 E.  ,  2016/13632 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    T.C. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa"nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklara atılı bulunan TCK"nın 142/2-h, 143. maddelerinde yazılı suçun zorunlu müdafii atanmasını gerektirir suçlardan olması nedeniyle kovuşturma aşamasında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıklardan tahsiline dair yazılı şekilde karar verilmesi, bakiye kalan ve sanıkların sarfına neden oldukları 10,00 TL davetiye giderinin ise 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından zorunlu müdafii giderleri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine “bu dava sebebiyle yapılan ve sanıkların sarfına neden oldukları toplamda 10,00 TL davetiye giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.