MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Sanığın kendisini kamu görevlisi olarak tanıtmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen somut olayda, suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nin 158/1-L maddesinin yürürlükte olmaması nedeniyle eylemin sanığın lehine olan 5237 TCK"nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun hükümde tartışıldığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bu hususun tartışılmadığı gerekçesiyle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmeyerek ve sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Dairemezce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 09.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.