MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 02.07.1997 tarihinden 31.05.2011 tarihine kadar çalıştığını, fazla mesai yapılmasına rağmen ücretinin ödenmediğini iddia ederek, fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının aylık brüt ücretinin 2.390,00-TL olduğunu, söz konusu ücrete fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili çalışma ücretlerinin dahil olduğunu, ücretlerin banka yolu ile ödendiğini, davalı işyerinin sezonluk çalıştığını, kışın işin az olduğunu yazın ise çok olduğunu, bordroda bildirilen tutar ile bankaya ödenen tutarın aynı olduğunu, davacının dava dilekçesinde belirttiği tesislerin tamamında çalışacak pozisyonda bir çalışan olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, 12/04/2005 tarihli hizmet sözleşmesinin 15. maddesinde işçinin maktu aylık ücretinin fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılacak çalışmaları kapsayacağının belirtildiği, davacının toplam yıllık fazla mesaisi 270 saatin altında olduğundan davacının fazla mesai ücret alacağı talep hakkının bulunmayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında düzenlenen 12/04/2005 tarihli hizmet sözleşmesinin 18.04.2005 – 18.04.2007 tarihleri arasında geçerli olduğu, sözleşmenin 15. maddesinde yer alan “işçinin maktu aylık ücretinin fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılacak çalışmaları kapsayacağı” hususunun bu tarihler arasında geçerli olacağı kabul edilmiştir. Bu tarih aralığı dışında taraflar arasında düzenlenmiş başka bir hizmet sözleşmesi yoktur. Bunun yanı sıra davacının davalı iş yerindeki çalışması 02.07.1997- 31.05.2011 tarihleri arası olup, davalı vekilinin cevap dilekçesinde zamanaşımı def’inde bulunması nedeni ile bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere dava tarihinden 5 yıl geriye gidilmek sureti ile hesaplama yapılmış olup, 28.09.2007 tarihi ve sonrasında taraflar arasında düzenlenen hizmet sözleşmesi bulunmamaktadır. Bu nedenle maktu aylık ücretin fazla mesai çalışmalarını kapsadığının kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.