Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7526 Esas 2022/1969 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kütahya 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 14.06.2017 tarih ve 2015/425 E. - 2017/440 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nce verilen 09.10.2020 tarih ve 2018/20 E. - 2020/905 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına tescilli Gürofis markasının tescil kapsamında bulunan bazı mal ve hizmet sınıflarının müvekkilinin GÜRAL ve GÜR esas unsurlu markaları ile iltibas yarattığını, yine davalıya ait dava dışı Güroffice markasının da iltibas dolayısıyla tescil kapsamından çıkartılmış bulunduğunu ileri sürerek, davaya konu davalı adına tescilli 2012/97871 sayılı GÜROFİS markasının tescili kapsamında bulunan 8,19,21 ve 35.sınıflarda yer alan bir kısım mal ve hizmet bakımından hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markaların nihai tüketici nezdinde iltibasa yol açmayacağını, GÜR ibaresinin zayıf marka niteliğinde olduğunu, zayıf ve özgünlüğü düşük markaların koruma alanının özgün markalara göre daha dar olduğunu, iki taraf markaları bir bütün olarak karşılaştırıldığında, markalardaki ibareler, yazım biçimi, görsel ve işitsel farklılıkların görüleceğini, hükümsüzlük istenen emtiada müvekkilinin 2010/14229 sayılı ARTGÜR ibareli markasının bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; aldırılan bilirkişi raporuyla dava konusu markanın emtia alt grubunda yer alan mal ve hizmetlerle davacının markalarında yer alan mal ve hizmetler alt gruplarının aynı veya benzer tür olduğu, markaları oluşturan işaretlerin de benzer olduğu anlaşıldığından, dava konusu mal ve hizmetler bakımından 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi kapsamında davalının markasının tescil engelinin bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulü ile davalıya ait 2012/97871 sayılı GÜROFİS markasının davaya konu edilen mal ve hizmetler yönünden kısmen hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacının markasında esas unsur olan GÜR ibaresinin, davalı markasında da esas unsur bakımından ayniyet arz ettiği, davalı markasının davaya konu edilen mal ve hizmetler de çakıştığı, davacının markaları ile şirket ünvanının önceye dayalı olduğu, şirket sahiplerinin aynı aileden olması ve davalı şirket sahiplerinin GÜRAL soy ismini kullanmasının öncelik hakkı vermediği, davalının dayandığı ARTGÜR markasının davacının markalarından daha sonra başvuru ve tescil tarihli olduğu, dava konusu markanın tescilli kalması halinde mallar veya hizmetlerin davacı işletmeden kaynaklandığı ve davacı markalarının yeni bir serisi gibi algılanabileceği, davalının GÜROFİS ibareli markasında yer alan OFİS sözcüğünün herkesin kullanımına açık, ayırt edicilik sağlamayan sözcüklerden olduğu, dolayısıyla kararda kamu düzenine ilişkin bir aykırılık bulunmadığı gibi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 16/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.