MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, sefer pirim alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 08.09.2005 tarihinden itibaren iş akdinin davalı işverenlik tarafından haksız olarak sona erdirildiği 18.08.2010 tarihine kadar davalı şirket bünyesinde aralıksız fasılasız uluslar arası tır şoförü olarak istihdam edildiğini, davalı şirket bünyesinde çalıştığı dönem boyunca asgari ücret + sefer primi sistemi ile Türkiye-Romanya hattında çalıştığını, aylık ortalama 3 seferi başarı ile gerçekleştirdiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, ücret alacağı, ulusal bayram-genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve sefer prim alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının asgari ücretle çalıştığını, başkaca herhangi bir ücretin ödenmediğini, davacı tarafın iddia ettiği gibi sefer prim ödenmediğini, sadece masraf avansı verildiğini, şirket tarafından harcırah adı altında yapılan ödemelerin masraf avansı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmayacak şekilde sona erdiğini ispat yükü davalı işverende olup, davalı tarafça davacının yakıt açığına sebebiyet vererek işvereni zarara uğrattığına ilişkin belge ibraz edilmediği, şirket kayıtları üzerinde yapılan incelemelerde haksız kazanca ilişkin herhangi bir delil tespit edilemediği, davacının işe gitmemesine ilişkin savunmasında, sefer prim kesintileri olduğunun belirtildiği, kayıtlardan somut tespit yapılamamakla birlikte davacının sefer primi miktarlarının farklılık arz ettiği, farklılığının nedeninin tespit edilemediği ve davalı tarafça farklılık nedenine ilişkin ispat yükünün yerine getirilmediği ve davacının 714 TL. eksik ödenen ücret alacağı olduğu anlaşıldığından davacının ücret alacağı ve sefer priminin usulüne uygun olarak ödenmemesi nedeniyle işçinin iş görme borcunu yerine getirmekten kaçınma imkanı olduğu, işçi tarafından bu hakkın kullanıldığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, genel tatil ücretinin kabulüne, sefer prim alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili genel tatil ücretini dava dilekçesinde 10 TL. olarak talep etmiş, ıslah dilekçesinde ise 990 TL. olarak ıslah ettiğini belirtmiştir. Buna rağmen mahkemece 1,898,23 TL. genel tatil ücret alacağına hükmedilmiş olup, bu durum HMK. 26 maddesi uyarınca “ Hâkimin, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olduğu ve ondan fazlasına karar veremeyeceği ” hükmüne aykırıdır. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.