Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/5045 Esas 2020/547 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5045
Karar No: 2020/547

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/5045 Esas 2020/547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, komşuluk hukukuna dayanarak elatmanın önlenmesi ve kal talebinde bulundu. Yerel mahkeme kararı kısmen kabul ederken, kısmen reddetti. Davacı ve davalı vekili, istinaf talebinde bulundu. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf talebinin HMK'nın 352/1-b maddesi uyarınca ayrı ayrı reddedildiğini kararlaştırdı. Davacı vekilinin temyiz talebi reddedildi ve karar kesinleşti. Temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesi ek kararı onandı. Kararda HMK 352. ve 366. maddelerine atıfta bulunuldu.
Kanun Maddeleri:
HMK 352. madde - İstinaf başvurusunun reddi
HMK 366. madde - Temyiz incelemesi için gerekçe sunulması

14. Hukuk Dairesi 2019/5045 E. , 2020/547 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Devrek 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05/06/2017 tarihinde verilen dilekçeyle komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi ve kal talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair verilen 06/03/2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin HMK"nın 352/1-b maddesi gereğince ayrı ayrı reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce 04/12/2019 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararın davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü

KARAR

Davacı vekili, komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi ve kal talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiş, davacı vekili ve davalı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce 31/10/2019 tarihinde istinaf başvurusunun HMK"nın 352/1-b maddesi gereğince ayrı ayrı reddine, 6100 Sayılı HMK"nın 352. maddesi uyarınca kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz talebi üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 04/12/2019 tarihli ek kararı ile davacı vekilinin 02/12/2019 tarihli temyiz dilekçesinin, HMK"nın 366. maddesinin yollaması ile, HMK"nın 346. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili ve davalı vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Somut olayda; Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nin 31/10/2019 tarihli Kararıyla, yerel mahkeme kararının HMK 352. maddesi gereğince kesin olarak reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 352. maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 04/12/2019 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 17/01/2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.