Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1369 Esas 2020/2374 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1369
Karar No: 2020/2374
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1369 Esas 2020/2374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalının işçiyle ilgili açılan alacak davasının işçi lehine sonuçlanması ve müvekkilin dava dışı işçiye ödeme yapması sonrasında, müvekkil tarafından yapılan ödemenin sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumluluğunda olduğu gerekçesiyle davacı tarafından davalılardan tahsil edilmesi talep edilmiştir. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davacının davalılardan talep edebileceği sonucuna vararak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, mahkeme müşterek müteselsil talepte bulunulduğu halde davalılar hakkında ayrı ayrı vekalet ücretine hükmetmiştir. Bu nedenle, kararın düzeltilerek davacının davalılara tek vekalet ücreti ödemesi yükümlülüğü dahilinde verilmesine karar verildiği belirtilmiştir. Kararda, davacı vekilinin temyiz itirazının kabul edilerek, kararın düzeltilerek onanması yönünde karar verilmiştir. Kararda, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 3/2. maddesiyle ilgili bilgi verilmektedir. Kısa bilgi verilmiş ancak ayrıntılı açıklama yapılmamıştır.

23. Hukuk Dairesi 2019/1369 E. , 2020/2374 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalılar tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı.....vekili, işçinin ücretlerinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında .... kayıtlarına göre davalılar bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalılardan talep edebileceği gerekçesiyle davalıların sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3/2. maddesine göre, müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere birden fazla davalı aleyhinde açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekilleri lehine tek vekalet ücreti hükmedilmesi gerekir. Davalılar hakkında müşterek müteselsil talepte bulunulduğu halde mahkemece ret kararı verilen davalılar vekilleri lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiştir. Mahkeme verilen bu kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamaya gereksinim göstermediğinden, HUMK"nun 438/7. madde ve fıkrası uyarınca kararın, aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın “HÜKÜM” bölümünde yer alan .....aleyhine açmış olduğu davada haksız çıktığı oran itibari ile hesaplanan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak bu davalıya verilmesine ,” bendi ile “Davacının daval....aleyhine açtığı davada haksız çıktığı oran itibari ile hesaplanan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak bu davalıya verilmesine,” bendinin hüküm bölümünden çıkarılarak yerine ""Hakkında ret kararı verilen ve kendisini vekil ile temsil ettiren davalılar yararına 1.500 TL tek vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalılara verilmesine,"" cümlesinin eklenmesi ile kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.