MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, ziynet alacağı davası hakkında verilen karar yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ile nafaka talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkeğin bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı hakkında verilen karara yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda 10.000,00 TL ziynet alacağının ödenmesine karar verilmiş olup, Bölge adliye mahkemesince ziynet alacağına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-davalı erkeğin kusur belirlemesine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesine gelince;
Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadın lehine manevi tazminata dair verilen karar davalı-davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, maddi tazminat talebinin reddi, manevi tazminatın miktarı, nafaka talebi ve ziynet alacağı davasının reddi yönünden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince istinaf talebinin kısmen kabulü ile kadın lehine maddi tazminata hükmedilmiş, manevi tazminatın miktarı arttırılmış, ziynet alacağı davası hakkında verilen ret kararı ise eksik inceleme sebebiyle kaldırılmıştır. Kadının
kusur belirlemesine yönelik istinaf talebi ise reddedilmiştir. Davacı-davalı erkek tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna gidilmediğinden, ağır kusurlu olduğuna dair ilk derece mahkemesi kararı kusur yönünden aleyhine kesinleşmiş olup, bu sebeple kusur belirlemesi temyize konu edilemeyeceğinden davacı-davalının kusur belirlemesine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1.ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle davacı-davalının ziynet alacağı ve kusur belirlemesine yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (3.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50"şer TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 05.02.2020 (Çrş.)