Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/19803 Esas 2015/621 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükmün gerekçe kısmında sanığın kimliği tespit edilemeyen arkadaşı ile birlikte otomobilin kapısına anahtar uydurmak suretiyle çaldıkları belirtilerek sanık hakkında TCK"nın 142/2-d maddesi ile hüküm kurulmuş ise de, sanığın anahtar uydurduğu hususundaki delillerin nelerden ibaret olduğu gösterilmeden ve tartışılmadan TCK"nın 142/1-b maddesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın, müştekinin aracını çaldıktan sonra bir kısım parçalarını söktüğü ve daha sonrada yaktığının anlaşılması karşısında; hırsızlık suçunun konusunu çalınmak istenen şeyin kendisinin oluşturması durumunda, malın çalınması sırasında ve sonrasında verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeksizin sanık hakkında mala zarar verme suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
3-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.